Pływy morskie, przypływy i odpływy, to regularne podnoszenia się i opadania poziomu wody w oceanie. Wielkość pływów zależy od następujących czynników:
- kształtu wybrzeża
- zmiennej pozycji Słońca i Księżyca w stosunku do Ziemi
- głębokości morza.
Najsilniejsze pływy mają miejsce w przypadku, gdy wpływy Słońca i Księżyca dodają się do siebie, czyli w trakcie występowania pełni oraz nowiu Księżyca. Najsłabsze pływy są wtedy, kiedy wpływ Słońca i Księżyca nie sumuje się. Pływy występują po sobie w odległości czasowej – 12 godzin i 27 minut. Skutkiem pływów są oscylacyjne prądy, które nazywane są prądami pływowymi. Prądy te są ważne dla nawigacji przybrzeżnej.
Zjawisko pływów morskich znane jest od bardzo dawna. Pierwsze wzmianki pojawiły się około 150 r. p.n.e. opisane przez Seleukosa z Seleucji, a następnie przez Simona Stevina. Zjawiskiem tym zajął się sam Izaak Newton.
Jeśli chodzi o pływy na naszym Morzu Bałtyckim to są prawie niewidoczne. Dlaczego? Dlatego, że nie mamy szerokiego połączenia z oceanem a morze ma mniejszą ilością wody w porównaniu z oceanem. Dla przykładu można podać południową część Bałtyku, gdzie poziom wody podnosi się o zaledwie 1 centymetr.