1807 rok to kolejna wojna napoleońska, która dotknęła Kołobrzeg. Chociaż miasto nie uległo znacznemu uszkodzeniu. W 1808 roku Kołobrzeg stał się bardziej samodzielny przy nowowybranych radnych miasta i burmistrza. Miasto powoli rozwijało się dzięki budowie kolei, a w latach trzydziestych XIX wieku zaczyna prężniej działać uzdrowisko. Do celów uzdrowiskowych wykorzystano solanki i borowiny.
Znaczny rozwój walorów uzdrowiskowych nastąpił, kiedy po 1875 roku Wilhelm I likwiduje „twierdzę Kołobrzeg”. Zasypano wały, zlikwidowano rowy forteczne, a miasto zyskało szerszy dostęp do morza. Miasto zaczęli odwiedzać turyści, kuracjusze z kraju i zagranicy. W 1911 roku na kongresie poświęconemu lecznictwu morskiemu, Kołobrzeg ogłoszono uzdrowiskiem pierwszej kategorii. Dobre czasy kuracjuszy przerwała I wojna światowa. Po 1928 roku miasto w małym stopniu zdołało z powrotem przyciągnąć dużą liczbę turystów i kuracjuszy, głównie dla mieszkańców Berlina i Szczecina.
Bliżej II wojny światowej Kołobrzeg stał się bazą dla lotnictwa i marynarki wojennej hitlerowców. Od 1939 roku kołobrzeskie zakłady przemysłowe zaczęły produkcję i usługi na rzecz wojska. Do tych usług należały: remonty samochodów, szycie umundurowania czy produkcję amunicji. Natomiast uzdrowiska i pensjonaty stały się punktami medycznymi czy szpitalami. Walki trwały. Dopiero 18 marca 1945 roku po 13 dniach ciężkich walk, miasto zostało zdobyte przez Wojsko Polskie i Wojsko Czerwone. Straty jakie poniosło miasto w czasie II wojny sięgały 75-90% całej zabudowy, uszkodzone były mosty, dworzec kolejowy, elektrownie, gazownie, a nawet szkoły i uzdrowiska.
Miejscowa ludność wierzyła w odbudowę miasta i wraz ze swoimi rodzinami powrócili do swoich zniszczonych domów. W czerwcu 1945 roku powołano Zarząd Miejski na czele którego stanął inż. Stefan Łipicki, który w Kołobrzegu mieszka do dnia dzisiejszego. Nowe administracje miasta – Miejska Rada Narodowa – po wrześniu 1946 roku podjęły intensywne działania mające na celu odbudowanie zniszczonego miasta. Sytuacja miasta uległa poprawie w 1947 roku, kiedy do Kołobrzegu przeniesiono starostwo i inne urzędy państwowe. Wszystkie działania podjęte przez władze miasta przywróciły blask i świetność nadmorskiemu kurortowi.
